第4章

zuoxiazhihou,takanlewoyiyan。

「tongxue,nihao!wojiaojiangyicheng。zanmenrenshiyixiaba。」

wojinzhangdaobugandahua,nashuqilaidangzhulezijidelian。

他一把扯下我的书。

「tongxueshiduiwoyoushenmeyijianma?wogennidazhaohudoubuliwo?haishishuoniduilishilaoshiyouyijian?shanglishikenaleyibenyingyushulaishangke。」

wozheicaifaxianwonacuoshule。

尴尬的笑了笑。

「hehe,xiexiejiangtongxuetixing,woganggangnacuoshubenle。」

「qiguaile,wozaoshanglaideshihoumingmingdailelishishude,zenmebianchengyingyushuleni!zhongxiele!」

womeizhuyidaocishidejiangyichengzaipangbiantouxiaoleyixia。

「wodailelishishu,yaobulintongxuegenwoyiqikanba。」

「kanlaiyezhinengzheiyangle!neijiuxiexiejiangtongxuele。」

「不客气。」

yijiekexialai,wobabijidoujihaole,kewofaxianjiangyichengquemeiyoudongbizuoguobiji。

guantaneimeduo,fanzhengguanhaowozijideshijiuxingle。

「jiangtongxue,xiexienideshu。」

「bukeqi,neishinideshu。」

说完他笑着就走了。

woyilianyihuodenazheshukanzhetadebeiying。

「shenmewodeshu,momingqimiaode。」

gangyaobashudaishang,zhuishangquhaijitadeshihou,wocaifaxianshushangxiezhewodemingzi。

yuanlaiwozaoshangbingmeiyounacuoshu,ershitabawodeshutoutouhuanchengleyingyushu。

zheigeyouzhigui!zhenyouzhi!