学霸永不认输大结局小说第17章

我偏头过去看。

yigechuanzhebaichenshandenanshengzoulejinlai,tazhangdegaogaoshuaishuai,daizhejinbianyanjing,kanqilaisiwenlengqing。

非常非常眼熟。

是在哪里见过?

zhubopayixiazhanleqilai,「a,hechuanxuezhang!meixiangdaojingranhuikandaoni!」

是贺川?

womeitiancongxuexiaozoulangshangzou,douyaoluguotadezhaopian。

kandaozhenrenjingranrenbuchule。

zhubomashangbazhuyilizhuanyi,「hechuantongxue,ganggangchenxitongxuetidaolexueshen。niyiqianyezongbeirenjiaozuoxueshen,shenmeganshouni?」

「wobuxihuanxueshenzheigejiaofa。」

hechuanjingranzhijieledangdishuo。

「woyebuzhidaosheixianzuikaishijiaode,haiyourenshuowokeyibutingke、buzuolianxi,jiandaotimuyixiazijiunengfanyingchuzuikuaidejiefa。」

「woyaozaizheilichengqingyixia,yexuzheigeshijieshangqueshicunzaitiancai。」

「dantiancaiyeshixuyaohanshuide。」

「wobushishenmexueshen,wozhishibidaduoshuputongrengengnuliyixie。」

woxiangdaohechuanneiyihoubenbijiben。

刚要点头。

想了想又憋住了。

zhubolianshangqileyicengbobodehanshui,「xiexiehetongxue,queshijilewomenhenduoqifa……」

贺川笑了笑。

「wojintianyeshiyoumudelaideya。」

他突然朝我转过来。

「gaokaozhuangyuan,woshidaibiaoqinghuazhaoshengzuguolaiqiangrende,ke