第一章

woshigebuxihuanherenjiaoliudedingjishekong。

现实里没有朋友。

jialiwuzishibannianqianquchaoshitunde。

jiuliancusilebangeyuedeshiti,doushuogebifaxianbuduijingdelinjubaojingcaibeishoushide。

ercike,woquebeiyidaduirenweizhe。

***dehuacheraozhezhanganchengzhengzhengzhuanleyiquan。

wozuozaimacheli,wusuoshicong。

「aiqing,nizenmele?」

我拿起毛笔写字。

「紧张。」

「嗯?」

萧衍笑着看向我。

danhenkuai,tajiuxiaobuchulaile。

yinweixiayimiao,machewai,zhanzaizuiqianpaidebaixingjiuzaijiaotoujieer。

「nishuoliushiguanxiedelimian,daodinaduishizhende?」

「wocaihuangdihechengxiangshizhende,tazaishulichuxianpinlvgao,genghekuangwojuedehuangshangyinggaishishangtouneige。」

「eibudui,wojuedeweijiangjunyikanjiutilihao,huangshangweiaizuo......yebushibukeyi。」

yidaoshengyinyouyoucongjigerenzhongtuoyingerchu。

「zade,bunengliangtouzhanhaome?」

「leilejiurangjiangjundong,buleijiuzhaochengxiangdong。」

kanzhexiaoyanyuelaiyuechoudelian。

我默默低下头。

haoxiangmingbaiweishenmebaixingdouxihuanmaiwoxiedecezile。

zheiyoujieshifeiyoubukema?

好想死。

就现在。