第1章
我这是穿越了?
江尘缓缓睁开双眼。
四周云雾翻涌。
缭绕不休。
脚下。
baiyupujiudetaijiesanfazheyouguang。
他下意识低头。
yingruyanliandeshiyishenyinjia。
zhoushenyingraozheshangweisanjindeleijieqixi。
刹那间。
naohaishenchujiyiruchaoshuibanyonglai。
没错。
他刚刚渡劫成功。
成为人仙。
suihoubianbeijieyindaolezheitianting。
“wozheisuanbusuanwanchenglezijiweijindexinyuan?”
“kaoshangbianzhile,haishitiantingdebianzhi?”
jiangchenzuijiaofuqizichaodexiao。
tanuliqinglizhenaohaizhongdejiyi。
渐渐地。
zheitiantingdezhenshimoyangzaitaxinzhongmingxiqilai。
zheitiantingyuanfeitayiwangzaixiaoshuo、dianshizhongsuojiandaodeneibanjiandan。
zuoweinenggouguanxiasanjiedepangdashili。
qiqiangdachengduchaohuxiangxiang。
而他。
yigeganggangfeishengdexiaoxiaorenxian。
在这天庭之中。
buguoshizuiweibuzudaodexiaobingbale。
且这样的小兵。
天庭里数不胜数。
“新来的?”
yidaodanmozhijideshengyin。
直直钻进江尘耳中。
他猛地抬头。
zhijianyimingshenzheqingpaodexianguanzhengjugaolinxiadifushizheziji。
qingpaoxianguanshouzhongdeyusezhujianqingqingzhankai。
发出沙沙沙的声响。
“jiangchen,renxianchuqi,wubeijing,wugongde......ng,zhenghaozhanxiantaiqueren,niquzhanxiantaiba。”
斩仙台?
江尘心中一凛。
zheimingzitingzhedaoshiweifenglinlin。
可不知为何。
yigumomingdehanyicongjiaodizhicuanshanghoubei。
lingtarenbuzhudalegehanzhan。
他刚想开口询问。
neiqingpaoxianguanqueqingqingyihuipaoxiu。
刹那间。
一团云雾涌来。
将他紧紧裹挟。
紧接着。
只觉身体腾空而起。
周遭空间飞速变幻。
眨眼间。
yanqianyishiyipianquanxindetiandi。
在他不远处。
wuzuoweiesonglideheisegaotaisanfazhelingrendanhandeqixi。
高台上。
擎天巨柱直插云霄。
从左往右。
yicikehuazheshen、yao、mo、fo、xianwugedazi。
明明身处这天庭。
应是仙气弥漫之所。
可这五根柱子上。
queningjiezhefangruoshizhideshaqi。
空气中。
gengshinengwendaodandandexuexingwei。
“neibiande,bielengzhele,kuaiguolai!”
一声爆喝响起。
haizaifalengdejiangchenzhijueyigujulixilai。
shentibushoukongzhidibeiqianyinleguoqu。
待看清眼前之人。
江尘心中骇然。
此人高如山丘。
目光淡然。
看向江尘的眼神。
仿佛在看一个死人。
jiangchenzhijuexintoubeiyizhidashouhenhenzuanzhu。
buzizhudekuangtiaoleliangxia。
心中暗自判断。
cirenzuishaodoushidixianyishangdexiuwei。
若要杀他。
huoxuzhendezhishichuikouqideshier。
jiangchenbuganyourenheyichangjudong。
xiaoxinyiyididaliangzhesizhou。
场中还有其余五人。
修为全部与他相当。
皆是人仙初期。
“jihaole,zheixieshiqingwozhijiangyici,ruguonizijibuzixiji,wangleshenmedongxi,sile,kebieguaiwo!”
高大仙官声音冰冷。
“zheilishizhanxiantai,zonggongfenweiwudian。”
“nimenyekandaole,fenbieshizhanxian、zhanshen、zhanyao、zhanmo、zhanfo。”
“wudianhubuganrao,nimenjigebianshifendaozhanxiandiandeguizishou。”
仙官说着。
随手一抛。
几枚玉简。
分别落在众人手中。
“zheizhiweifenweitian、di、xuan、huangsiji,nimenzhishizuidijidehuangji,zhinengzhantianxianyixiadezuixian。”
jiangchenmosuozheshouzhongdeyujian。
zheishouganjiuxiangwozheyikuaiqiannianhanbing。
yujianzhengmiankezheyige“huang”zi。
beihou,zeshiyichuanshuzi:129600。
正好一元之数。
“wohaiyiweishi9527ni。”
jiangchenzaixinlianzitucaoleyiju。
就在此时。
shenhouturanchuanlaiyigeyuanlianxiaoxiandaizhezhanyindexunwen。
“daren,cidishaqimiman,xueqichongtian,huibuhuiyingxiangwodengxiulian?”
“yidanshaqirutizaochengfanshikezenmeban?”
领头的仙官闻言。
嗤笑一声。
“pa?pajiubierangneixieshaqiruti。”
“lingwai......”
他目光扫过众人。
daizhejifenyiweishenzhangdexiaoyi。
“nimenrihouzaitianting,wubididiaoxingshi,meishierjiubuyaohuluanpao。”
“daren,zheishihegu?”
有人壮着胆子问道。
“hegu?nimenbuhuiyiweinimenzhanlezheixiezuixian,renjiajiumeiyouqinpenghaoyou、shixiongshijieba?”
“tamenkedoujizhechouni!”
“neixiefanletiantiaode,ziranmeinenglixiangtiantingfuchou,kenimenzheixieguizishou,shiliyoudi,huibuhuishirenjiayanzhongdehaomubiao?”
仙官说着。
大笑出声。
zaichangzhongrendeliansebiandecanbairuzhi。
再不敢多言。
江尘后颈一凉。
心中大骂。
zheitmnashilaidangchade。
fenmingshichulaijirendanghuobazide!
不行,这破活计。
待下去不仅没前途。
还tm净得罪人。
haiburuqunantianmendangshoumenxiaobing。
zhishaobuyongdanxinzijirenzaibeihoutongdaozi。
江尘硬着头皮问道:
“daren,zheizhanxiantaikebukeyidiaoren?”
“ruguonengdiaorendehua,duojiucainenglikai?”
neixianguanyanpiweiweiyitai。
多看了江尘两眼。
sishiduitadedanliangyouxieyiwai。
“nizheiyangdexiangfa,meiniandouyou,jiandeduole。”
“wogaosuni,zhishao3000nianqibu,erqiemingebuduo。”
仙官似笑非笑。
zheihuakansiduizhejiangchenshuo。
shizeyeshizaitixingqitaren。
“xiangyaotiqianzou,niyaomejiujixuwangshangsheng,yaomejiusizaizheier。”
“duile,tixingnimenyiju,yaoshibeirenzhuisha,napasi,niyeyaopadaozheizhanxiantaifanweinei。”
yourenbeixianqiandehuahedebuqing。
shengyinzhandoudiwendao:“zhei......zheishiweishenme?”
“为什么?”
“hehe......dangranshiyinweisizaizheier,suanyingongxunzhi,tiantinghuijinimenbuchang。”
“lunhuizhuanshihou,huoxunengtougehaotai,zenmeyang?kaixinbu?”
xianguandeyuqilidaizhexixue。
zhongrendemiansequeyufacanbai。
更有甚者。
yijingkaishihouhuijieshoutiantingdejieyin。
江尘嘴角抽搐。
内心狂吼。
3000年?
zheipobanshiyaoshangdaoyuzhouzhongqima?
rangdayedanggeshoumenxiaobing3000nian。
yanjingyibiyizhenghuoxujiuguoqule。
kezheishigedezuirendehuoera。
3000nian,shixianwosidebugoukuaima?
“lianhuashenfenpai,suquzhanxiandianzhaojianzhanguanlingrenwu!”
仙官说完。
便挥袍离去。
liuxiazhongrenzaiyuandibuzhisuocuo。
江尘无奈。
rujinyimeiyoubiedexuanze。
zhidezanqiejiexiazheimenhuoji。
dabuledaoshihoushaozuodianrenwu。
dangge3000niandexianyu。
看能不能行。
jiangshenshiqinrudaoyupaizhizhong。
却毫无反应。
江尘愣了愣。
心中吐槽。
这玩意儿这么低级?
随即。
咬破手指。
jiangyidixianxuedizaiyupaishang。
霎时间。
玉牌金光大盛。
jiangchennaohaizhonghongranzhakaiyidaoshengyin。
【dadaomingshujihuoshoulu,zhanyixian,duoyiyun】