第一章 真是可惜了

“啊!”

yishengjianjiaocongbieshuerloudewoshichuanchu,zaijijingdeshenyeligewaicier。

“yisheng,fangguowoba!zhiyaoshengxiahaizi,womenjiuhuilihun!buhuifangainiheshangguanhuande!”yigenvrenpazaidishang,manshileishuideqiqiudao。

“he,chuxinjilvxiangdangfutaitai,xianzaihouhui?”nanrenwanweidikanzheta。

lengxiaoyisheng,“wanle!”

yanxihunshenyigejiling,yanzhongmanshibeiai。

shangguanhuanshentibuhao,zhiyaozijishengxiafuyishengdehaizi,tamenjiunengjizijizugoudeqian,yenengrangmuqinzaodianchuyu。

“yigexiaohunhun,gangchengweishangguanjiadedaxiaojie,yizhuanyan,youbianchenglefutaitai。yanxi,nishibushihendeyi!”fuyishengehenhendishuodao。

yanxixinliyizhenkuse,xiangyaobianjiequewucongfanbo。

“jiwoyigehaizi,fuyisheng,shengxiahaizi,niheshangguanhuanjiunengzaiyiqile。”woyenengdedaoziyou……

该死!

yanxizhengshouzuwucuo,turantingdaopalayisheng。

nanrendepidaikoujiekaile。

“nibushixiangdangfutaitaima?neijiubuyaohouhui!”

yanxiyanlimaochuqurudelei,“fuyisheng!woshinideqizi!”

“yigelingrenexindenvrenbale,yepeichengzuowodeqizi?”fuyishengmanlianchaofeng。

“nihundan!fangkaiwo!”yanxikoubuzeyanmazhe,fennuzaixinliyidiandianshengteng。

“buqumai,zhenshikexile!”lenglengdiuxiayiju,nanrenyangzhangerqu。

yanximanliankuse,zhei……jiushizijidexinhunye?