第二章

“laogong,wopapa,taqifuwo,tamowo,nikanletadeshouhaobuhao?”wentangyiduozaifuyuandehuailisesefadou。

“laogong,yiyi,papa。”

wentangyisuozaifuyuandehuailihaipadeyaoming。

yipangdexumokanzhewentangyiganjuedaolehaipa。

yongzuiruandeyuqishuozhezuihendehua。

xumozaixinlidiguzhe,taikepale,taikepale。

yihoukebunengzhaorele,rebuqi。

”yiyibiepa,laogongzai。”

“laogongzai,laogongbangnijiaoxunta。”

wentangyidianlediantou,rutongshoujingdexiaobaituyiyangdianlediantou,“hao。”

fuyuankanleyiyanyipangdexumo。

“交给你了。”

“yiyi,womenhuijia。”

fuyuanbaoqiwentangyilikailezheili。

xumolengyanpieleyiyandishangderen,“buyongwofuniba?”

“wocuole,wozhendezhidaocuole。”

“wozhendebuzhidaotashifuzongdeqizi。

zaijiwoyici,zaijiwoyicijihui。”

nanrenbeiweidepinmingqiurao,zhixiwangtanengfangguoziji。

xumodelianshangmeiyourenhebianhua,zhituchulenglengdeyijuhua,“zhaorelebugaizhaorederenjiugaifuchudaijia。”

“woqiuqiuniwocuole,wocuole。”

xumomeiyoulihuinanrendeqiurao,zhijietailetaishou。

jigerenshangqianbarentuolechuqu。

别墅里。

fuyuankanzheshafashangdenvhai,sangyinyanlidiwenzheta,“weishenmetoutoupaochuqu?”

wentangyibumandijuezhexiaozuibaoyuandao:“niguandeyiyitaiyanle,yiyixiangchuqu。”

“你凶意意。”

傅屿安:???

他凶她了吗?

没有吧。

fuyuanlianmangdishenghongzhehuailideren,“womeiyouxiongyiyi。”

“你有。”

“呜呜呜呜。”

温棠意哭了起来。

kanjianwentangyiku,fuyuanhuangleshen,lianmangdunzaitashenbianhongzheta。

fuyuanguizaidishang,sangyinqingroudihongzheta,“guai,womeiyouxiongyiyi,zhishidanxinni。