第二章

neiri,wobaozheguinverchumenmaifazan,

dasuanzengyuyueniangzuoshengchenli。

wodouyijingtiaohaole,jingzhidetaohuazan,

peishangwoneirenbitaohuajiaodeyueniang,

最是合适不过。

tiaohaofazanhou,wogensiyiguixinsijian,

xiangkuaidiankandaoyueniangdaishangtaohuazandehaokanmoyang。

kewohaimeizoujinjiamen,xiaosijiudiediezhuangzhuangdipaoguolai,

“daren,furenzaijietouzhuangqiangzijinle。”

shouzhongdetaohuazandiaoluozaidi,

woerduowengwengxiang,muzijinliedibenxiangjietou。

“让开!让开!”

wobuguanbugudituikairenqun,

quekandaoyueniangyibubitiditangzaidishang,

etoushanghaikailegexuekouzi。

她没了呼吸,

脉搏也没了。

我撕开自己的衣物,

裹在月娘身上,

xiangzhitongshiyouzaidemulangyiyangchaosizhouderenqunsihou,

“gunkai!buxukan!fouzewochuoxianimendeyanjing!”

周边的声音嘈杂,

haoxianghaiyouguinvkuzhehan“diedieniangqin”deshengyin,

我都听不清了。

woxiaoxinyiyidijiangyueniangbaohuifuzhong,

“yueniang,biepa,womenhuijiale。”

wononglaireshui,yicunyicunjiangyueniangshenshangdewuhuicashiganjing。

wodeyuenianga,erliangyinzijiubeidieniangfamaiqinglou。

这世间薄待了她,

ketaconglaimeiduibuqirenheren。

二两银,还生恩,

自此后,无家人。

tazanqizijidemaishenqian,

用作自己的赎身银。

takaozijihailedieniangshengen,

youziligengshengzhengdeleziyoushen。

她沦落青楼又如何,

tabineixiedaomaoanrandemakeganjing,tandang!

qingfuzhetashenshangduochudeyuhenyuqiashang,

woxinliyiyikehuaxialai。

我发誓,

woyaorangneishizuoyongzhehaizhiyiqianbeiwanbei!

wobazijigenyueniangguanzaiwofang,

jiaodaisheiyebuxulaidarao。

wojilezijisantiandeshijian,

zongrongzijichenmianyuaiqilishidetong。

我最好的月娘,

tazaiwozuiqiongkunliaodaodeshihoujilewoyigejia,

wojinjinggankaoweideyeshita,

可到头来……

manqiangdehenyijihuyaochengpowodexiongtang,

“什么金枝玉叶?”

“哈……”

“猪狗不如的东西”

“wodingyaojiaotashengburusi!”