第4章
4
“真的?”
kandaotadiantou,buguantangshibushihaimaozhenongnongdewuqi。
我端起碗猛喝。
“haiyougutouyeyaochilee。”
woyikebutingxiedihe,guntangdetangshaodesangzizhongyangyemeitingxia。
wobixulikai,womeimeihaizaidengzhewo。
wopawowanyibu,talianshigudoubufucunzai。
“zhiweiya,wanglegaosuni,zheitangashi**meideyitiaoxiaotuidundee,weidaozenmeyang?”
wozhengzhule,yishunjianfengkuangdiganou,jiqiedikouzhesangziyanlideroukuai。
tajingrannengzuochurucisangxinbingkuangdeshi。
苏韵这个疯子!
ouzheouzhe,wojiangzhenggeguoxianfan,pujinmandiroukuaili,yidianyidianjiangtashiqi。
woshuangyanxinghong,chedifengkuang。
shiqiyipangdekuaizi,chaosuyunpuguoqu。
还没碰到她。
wohoujingyitong,zhenggerendaozaidishangchouchu。
“yunqi,tazhenshifengle!jingranxiangshawohehaizi,xinghaonizhunbeilezhendingji,buranxianzaiyijingkanbudaowolewuwu。”
fuyunqijiangtalanzaihuaili,qingpaitadebeiji。
“fangxin,nihehaizidoushiwodexingan,zhiyuluzhiwei,zheidianjiaoxundousuanqingdele!”
艰难找回意识。
woyouruyitansishui,tangzaihouyuandegouwopang。
beishuanzhedegouchaowojiaohan。
睁眼。
kandaofuyunqizaifuwodemeiyan,tatanlekouqi。
“你就不能乖些?”
tahaizhunbeishuoxieshenme,qiantingquechuanlaisuyundeshengyin:“yunqi,nidianhuaxiangle。”
傅云祁离开。
苏韵来了。
tajiangyixiemomingqimiaodefenmosazaiwoshenshang。
yaoxiaohaimeiguoqu,wohunshensuanruangenbendongbule。
“你在干什么!”
“xiao**,doushangchengzheiyanglehaixiangzhegouyinyunqi,nidaodibeizhewoduitashualeshenmebaxi!”
tayincancandixiaozhe:“tingshuoniyouliuchanle?huaizheimelihai,shibushijiuxiangzheyonghaizishuanzhuyunqi,wogaosuni,nizuomeng!”
“kanlaiderangnichedimeilecaixing!”
wojingkongdidengdashuangyan,yongjinquanshenliqiyaotou。
“qiuqiuni,fangguowo,qiuqiunisuyi——”
“shidaorujinnijiushihanwomayewanle!”
“takeshieleyizhengtianle,zhiwei,wozhidaonixinchanghaobuhuijujuede。”
yipangbeijiekaideegourutongwendaoxianmeidefeirou,shunjianchaowopulai。
“傅云祁!救我!”
qicandeshengyinhuapotianji。
qianting,yigerenyingxiangfengyibanchongleguolai。
houyuandemumenmengranbeizakai。