第3章 怎么不是你的错

di3zhangzenmebushinidecuo

周谨之再没回过家。

yigerenderizili,wojianjiancongtongkuhemimangzhongzoulechulai,sixuyeyuelaiyueqingxi。

cengjingneixiebeiwohulvedexizhimojie,rujindouchuanlianzaileyiqi。

半年前。

zhoujinzhimeicihuijiadouhuimomingqimiaodidaihuilaiyixiezhipian,pingzi。

jialidejiaojiaoluoluobeitaduidedaochudoushi。

woqichubulijie,shuoletahaoduoci。

taqueyilianrenzhengenwoshuo,nverzaiguowaidudaxue,womennengshengyidianshiyidian。

woxinxiangshuodedui,yushiyoutaqule。

taqueyuelaiyuebianbenjiali。

woshi,chufangdouduimanlezhipian。

jializhanglangchengzai,beixiaoqulinjutousu,wuyeshangmenjinggao。

tazheicaishoulian,qinglilejialidedongxi。

neishiwoqiguai,tayigeyouzhejiepideren,zenmehuizangzheimeduodongxi。

原来一切早有苗头。

呆坐在沙发上。

kanzhezhaopianqiangshang,zhoujinzhinianqingshidezhaopian。

huiyiyongshangxintou,worenbuzhuleiruyuxia。

men**xiangqi,wocacayanlei,qishenkaimen。

yijiandaomama,jiyazaixindideweiqushunjianbiebuzhule,yanleiyoubuzijuediwangxiadiao。

woxiangwuzhudehaizi,weiqudikaikou。

“ma,zhoujinzhita......”

wohuahaimeishuowan,mamataishoujilewoyibazhang。

“nizheigehunzhangdongxi,jingrangandaren!”

wowuzhelian,dailengzaiyuandi。

xinshangdeweiqukuaiyaobawoyanmei。

妈妈狠狠地瞪着我

“你还委屈上了?”

“60duosuiderenle,jingranhaidananren?”

“jinzhitadougaosuwole!”

“nizheishiyaobawodeliandiujina!”

“nirangqinqipengyouzenmekanwo?”

mamamanlianhentiebuchenggang,butingdibaoyuanzhe。

wochuanzhecuqi,weiquyoufennudifanbo。

“shizhoujinzhineigelaodongxi!”

“tachugui,hainawodejiazhuanggenrenqiuhun!”

mamahenhendichuolechuowodeetou。

“nanrenchuguizenmele?”

“nizenmebufansifansiziji?”

“nianqingdeshihouwojiuburangnichangxi,nipianyaochang。”

“nishuonimeibenshiliuzhunanren,nanguaitahuichugui!”

wotigaoshengyin,daduantadehua。

“tachuguiyaowofansi?tachuguinandaohaishiwodecuo?”

“zenmebushinidecuo?”

“niyaoshiguaiguaizaijiajitaxiyizuofan,zaishenggeerzi,tanengbuxiangzhenima?”