第4章

wosisidingzhelajitonglidejinzhancao,chuizaishencedeshouzhibuzhudizhandou。

“nimuqinsineitian,nihaizaisichubenbodatingpaixiajinzhancaodeshenmiren。

quebuzhidaoa,paixianimuqinjiumingyaodejiushinidezhenbianren。

tazaozhinizaixunjinzhancao,quehaishizhuanshoubadongxisonglewo。

nizhidaoweishenmema?yechenbabudenimasini!

yejiadaole,linjiajiunengshunlijishen......a!”

wochaoqichajishangdeyanhuiganghenhenchaojiangqianqianzaqu,zadetawuzheduzibuzhuaihao。

“救我,晔臣!

mingshujiefengle,tayaohaisiwomendehaizia!”

shufangdemendakai,linyechenyishendiqiya,nubukeedishanlewoyierguang。

baoqijiangqianqianxiaoxinyiyifangjincheli。

“yemingshu,nijiwogunquguizhefansheng,huilaiwozaigennihaohaosuanzhang!

nizuihaoqidaoqianqiandehaizimeishi,fouze,woyaonizhenggeyejiapeizang!”

fadongjihongming,paocheyangzhangerqu。

worouleroufamadelianjia,qiazaizheishi,shoujilingxiang,shiyichuanmeiyoubeizhudehaoma。

“出来。”

我一步步踏出祖宅。

cimudeyangguanghuanglewodeyan,zhishengjipanxuanerluo,weiwojiangxiaxianti。

wozuihouhuitoukanleyanlinjiazuzhai。

linyechen,niwocisheng,yuanjinyuci。