真千金她只想退休第4章

tuixiudisanbu:baoweiziyou,fankangbaobanhunyin。

genzhezhenzhu“xueguiju”derizi,kaishile。

水深火热。

早上七点。

zhenzhuzhunshiqiaoxiangwodemen。

“jiejie,qichuangle。liyikelaoshidaole。”

wokundeyanjingdouzhengbukai。

被拖到一间阳光房。

yigechuanzhetaozhuang、toufashudeyisibugoudezhongniannvren。

像个人形标尺。

“ouyang**,qingzhanzhi。”

“收腹。”

“挺胸。”

“下巴微收。”

“肩膀放松。”

“miandaiweixiao。bushishaxiao,shifazineixinde、youyadetideweixiao。”

我扯了扯嘴角。

比哭还难看。

“yanshen!yanshenyaorouhe!bunengxiang…xiangyaodajiayiyang!”liyilaoshikuaibengkuile。

zhenzhuzuozaipangbiandetengyishang。

优雅地喝着花茶。

看着我。

嘴角含笑。

“laoshi,ninbieji。jiejiegangjiechuzheixie,manmanlai。”

tafangxiachabei,zouguolai。

站在我旁边。

示范。

抬头。

挺胸。

收腹。

yigewanmeide、wuxiekejidezhanzi。

lianshangdaizhewuxiekejidewenrouweixiao。

“jiejie,nikan,jiushizheiyang。bunande。”tashengyinqingrou。

我看着她。

xiangkanyigejingmeidejiaren。

“累吗?”我问。

zhenzhuyileng。“shenme?”

“zheiyangduanzhe,bozibusuanma?yaobutengma?”woshizhenhaoqi。

zhenzhulianshangdexiaorongjiangleyixia。

liyilaoshidaoxiyikoulengqi。

“ouyangzhusha**!qingzhuyinindecuocihetaidu!mingyuanshunv……”

“mingyuanshunvbuyongshangcesuoma?”wodaduanta。

礼仪老师:“……”

珍珠:“……”

wohuodongleyixiajiangyingdebozi。“woele。nengxianchifanma?”

zhenzhushenxiyikouqi,nuliweichixiaorong。“jiejie,yitaishijichu。lianbuhao,bunengchizaocan。”

行。

够狠。

为了我的胃。

我咬牙。

站。

收腹。

挺胸。

微笑。

xinlimonian:tuixiujin,tuixiujin,weiletuixiujin。

下午。

珠宝鉴赏课。

巨大的丝绒托盘上。

躺着一条项链。

zhushishiyikegezidandaxiaodefenzuan。

旁边围着一圈白钻。

闪瞎眼。

“jiejie,nikan,zheishibabaqunianzaipaimaihuishangpaixiade‘qiangweizhixin’。”zhenzhuxiaoxindinaqixianglian,yanshenchimi。“duomeia。”

laoshizaiyipangjiangjie:“fenzuanjiqixiyou,zheikejingdu、qiegongdoushidingji,jiazhi……”

后面一串天文数字。

我没听进去。

zhijuedeneiwanyierguabozishang。

能把脖子压断。

“shishikan,jiejie。”zhenzhureqingdidiguolai。

wohoutuiyibu。“taizhong。daileboziteng。”

珍珠的手停在半空。

laoshibuzantongdikanzhewo。“ouyang**,dingjizhubaoshishenfenhediweidexiangzheng。ninxuyaoxiguantadezhongliang。”

“xiguanbule。”wojujue,“woxiguanbozishangguayaochi。”

zhenzhugangadixiaolexiao,shouhuixianglian。“jiejiezhenhuishuoxiao。”

“bushishuoxiao。”worenzhendao,“yaochikaimen,bizheiwanyiershiyongduole。”

老师:“……”

珠宝课草草结束。

珍珠带我去衣帽间。

一个房间那么大。

挂满了衣服。

鞋子。

包包。

琳琅满目。

“jiejie,zheixiedoushimamarangrenjinizhunbeide。”zhenzhulakaiyigejudadeyiju,“dangjizuixinkuan。nixihuanshenmefengge?”

wokanzheneixieleisi、xuefang、zhensi。

还有恨天高的鞋子。

头皮发麻。

“youtxuniuzikuma?”wowen。

zhenzhudexiaorongyoudianguabuzhu。“jiejie,neixie……butaishihezhengshichanghe。”

“e。”wosuishouchechuyijianyinzhejudalogodetxu,“zheijianni?”

zhenzhuyanpitiaoletiao。“zheishi……**ban,dan……taixiuxianle。”

“neizheitiaopodongniuziku?”

“……”

“这双运动鞋?”

“……”

zhenzhurouleroutaiyangxue。“jiejie,womenmanmanlai。jintianxiantiaoyitaoshihexiawuchajuhuide?”

下午茶?

又来了。

wobeizhenzhuanzaishuzhuangtaiqian。

huazhuangshizaiwolianshangtutumomo。

像刷墙。

头发被卷来卷去。

喷上黏糊糊的东西。

最后。

wochuanshangyitiaooufensedejixilianyiqun。

踩上一双细高跟。

看着镜子里的人。

陌生。

像个精致的假人。

zhenzhumanyididiandiantou。“jiejiezheiyangdabanduohaokan。”

wochelecheledehuangdelingkou。

“像被捆住了。”

珍珠:“……”

xiawuchazaiyigehuayuanbolifangli。

laidedoushihezhenzhuxiangshude“mingyuan”。

莉莉也在。

kandaowo,lilikuazhangdiwuzhuzui。

“wa!zhenzhujie,nizhenshimofashi!nengba……ng……gaizaodezheimexiangyang?”

qitajigenvhaiyanzhezuixiao。

yanshenzaiwoshenshangsaolaisaoqu。

带着挑剔和嘲弄。

zhenzhudetidixiao。“lilibieluanshuo。jiejiebenlaidizijiuhao。”

我们坐下。

精致的骨瓷杯碟。

三层点心架。

各种小巧的点心。

wokanzheneixieyikoujiunengchidiaodedongxi。

觉得不够塞牙缝。

“zhushajieyiqian,meichiguoyingshixiawuchaba?”liliyongxiaoyinshaoyouyadijiaozhehongcha,guyiwen。

“mei。”wolaoshihuida,“woyibanxiawuzaicanguanhouchukenmantou。”

空气安静了一瞬。

莉莉噗嗤笑出声。

其他人也忍俊不禁。

zhenzhuchenguaidikanleliliyiyan。“jiejie,changchangzheigesikangbing?yaopeiningzhinaiyouhecaomeijiang。”

她给我示范。

用刀切开。

涂上奶油和果酱。

小口吃。

我学着她的样子。

切开。

涂上厚厚一层奶油。

zaitushanghouhouyicengguojiang。

然后。

整个塞进嘴里。

腮帮子鼓起来。

用力嚼。

嗯。

甜。

腻。

糊嗓子。

lilitamenkandemudengkoudai。

zhenzhushoulideyinshaochadiandiaozhuoshang。

“jiejie……ni……”zhenzhubiaoqingguanlikuaishikongle。

我费力地咽下去。

灌了一大口红茶。

“taiganle。”wopingjia,“meimantouhaoyan。”

lilizhongyurenbuzhu,pazaizhuoshangxiaodejianbangzhidou。

“wodetian……zhenzhujie……wobuxingle……nijiejieta……taidoule……”

zhenzhudelianyizhenhongyizhenbai。

qiangchengzhexiaorong。“jiejie……henlvzhen。”

一顿下午茶。

zaililishibushidebaoxiaohezhenzhudeqiangyanhuanxiaozhongjieshu。

回去的车上。

珍珠揉着太阳穴。

“jiejie,”tashengyinyoudianpibei,“wozhidaonibuxihuanzheixie。danweilejiazu,weilebama,nizongyaoshiying。”

wokanzhechuangwaifeichierguodejiejing。

“zhenzhu,”woturanwen,“nixihuanma?”

zhenzhulengleyixia。“shenme?”

“zheizhongshenghuo。meitianduanzhe,xiaozhe,shuozheyanbuyouzhongdehua,chuanzhebushufudeyifu,chizhebugousaiyafengdedongxi。”wowendehenrenzhen。

珍珠沉默了。

很久。

她看着前方。

jingzhidecelianmeishenmebiaoqing。

“xibuxihuan,zhongyaoma?”taqingqingshuo,“womenshiouyangjiadenver。xiangshouleputongrenyibeizidoudebudaodefugui,jiudechengdanxiangyingdezeren。”

tazhuanguotou,kanzhewo,yanshenfuza。“jiejie,nimeidexuan。renmingba。”

认命?

我转过头。

继续看窗外。

不。

我选退休。

欧阳家的富贵?

谁爱享受谁享受去。

我的退休基金。

得想办法拿回来。

还得增值。

zhuanjichuxianzaiyigezhoumo。

ouyangjialailegebusuzhike。

一个少年。

十六七岁的样子。

头发有点乱。

chuanzhexidefabaideniuzikuhejiutxu。

beizheyigebanjiudehuaban。

zhanzaiouyangjiaqipaidedamenkou。

genzhouweidehuanjinggegeburu。

xiangwuruchengbaodeliulangmao。

安保拦着他。

“wozhaoouyangzhusha。”tashengyinbuda,danhenqingxi。

“qingwenninshinawei?youyuyuema?”anbaogongshihuadiwen。

“meiyouyuyue。”shaonianyaotou,“nijiushuo,moyuzhaota。”

墨玉?

wozhengpazaierlouchuangkou,wuliaodikanzhewaimian。

听到这个名字。

心里一动。

有点熟悉。

我蹬蹬蹬跑下楼。

“让他进来。”

anbaokanwoyiyan,youyuleyixia,haishifangxingle。

少年走进来。

haoqididaliangzhefulitanghuangdedating。

眼神干净。

没有惊叹。

也没有怯懦。

xiangzaiguanchayijianyouqudewupin。

“moyu?”wozoudaotamianqian。

他抬头看我。

眼睛很亮。

像黑色的玉石。

“zhushajie?”tashitanzhewen。

“shiwo。”wodiantou,“nishi?”

“moyu。linmoyu。”tabahuabanfangxia,conglimianchouchuyigehouhoudejiuxinfeng。“linnainaiqushiqian,rangwobazheigejiaojini。”

林奶奶?

我心里一紧。

shiwoneipaoludeyangfumujiadelinju。

yigehencixiangdegugualaoren。

xiaoshihou,yangfumujingchangbawofansuozaijialichuquduozhai。

shilinnainaitoutoucongchuanghujiwosaimantou,saishui。

houlaiwochuqudagong,ouerhuiqu,yehuijitasaidianqian。

tashiwohuiantongnianli,weishubuduodenuanse。

“ta…shenmeshihouzoude?”wosangziyoudiandu。

“sangeyueqian。”moyushengyindilexie,“zoudehenanxiang。tashuonishigehaohaizi,paniyihoubeirenqifu,rangwobazheigejini。”

他把旧信封递给我。

很沉。

我接过来。

拆开。

里面不是钱。

shijibenfanhuangdebijiben。

haiyouyigegengxiaode,baolehaojicengdeyouzhibao。

我打开油纸包。

呼吸一窒。

limiantangzhejikuai……jintiao?

很小。

像小金砖。

但分量十足。

压手。

“zheishi……”wozhenjingdikanzhemoyu。

moyunaonaotou。“linnainaishuo,shinizheixieniantoutousaijitadeqian。tayifenmeihua,douzanzhe。houlai……houlaijinjiazhangle,tajiutuorenhuanchengzheigele。tashuonixinshan,danmingku,paniyihoumeizheluo,jinizandianyaxiangdideqian。”

wopengzheneijikuaixiaoxiaodejintiao。

xiangpengzhelinnainaichendiandiandexin。

鼻子发酸。

眼泪差点掉下来。

我拼命忍住。

“linnainaihaishuo,”moyuzhilezhineijibenjiubijiben,“zheishiniwaipoliuxiade。haoxiangshishenme…caipu?tashuonikenengyongdeshang。”

外婆?

woneigewocongweimoumian,jushuochuyiyijuedewaipo?