在酒吧卡座里，
wodehaoguimijilituijianzhetaxinfaxiandetiyuanxiaolanggouxuedi。
wokanlekanxiaolanggouxuedi，nongmeidayandekailangxingshuaige。
duiwoyeshiwuweibuzhidezhaogu，
yikouyigejiejiedehanzhe。
可是我更想他了，
更想周洵了。
zhouxunsuiranpingshiduiwo“eyuxiangxiang”，
danshizaishenghuoqijushangduiwoyeshifeichangzhaogude。
tahuibanyeqilaijiwogaibeizi，
huizaiwolaiyimadeshihoujiwozhuhongtangshui，
huixiongbabadeshuo，“benlaijiuzhangdechoule，haichizheixielajishipin，gengchoule。”
dantameishoulewodelajishipinhou，meitiancongshiyanshihuijialushangdouhuijiwomaishuiguo。
xiaolanggoudidicouleguolai，
nazhechazijiuyaoweishuiguojiwochi。
我侧身往后躲了下，
wohaodaiyeshiyoujiashiderenle，
bunengzaiwaimianzhanhuarecao。
xiaolanggoudidiweiqubabadekanzhewo，
“jiejie，shiwonalizuodebuhaoma。”
ninalishizuodebuhaoa，jianzhitaihaole，rangwoyouzhonghuangkong。
niyaoshizaiduiwohaodian，wopaworenbuzhudouyaochuguile。