第四章

「wangyekenrentazuonver,yijinghenbucuole。」

「jinniang,niyaorenqingxianshi。」

lufurendehuarangwotouyunmuxuan。

nandaowofushendezheigeshenti,bingbushiguyideqinshengnver?

nanguaitaduiwoyizhizheimelengdan。

我心中一片冰凉。

顾宜竟然如此狠心。

taningyuanshadiaowohewomendehaizi,yeyaoqufuyangtazuiaidenvrenhebierendehaizi。

我真是太宽容了!

「你好好想想吧!」

lufurenshuowan,daizheshiwanglikaile。

tazoudecongmang,meizhuyidaojiashanhoudewo。

guolehaojiu,wocaizhuangzuoruowuqishidizoudaolujinniangshenbian。

「niang,wanwanhaoxiangni。」

lujinnianghuiguoshenlai,lianaidikanzhewo。

woquegaosuta,diediegangcaijicongcongdichuqule,haoxiangyudaoleshenmejishi。

「ruguowoshinanhaizi,wojiunengbangdiediejiejuefannaole。」

lujinnianghaoqidiwen:「chuleshenmeshi?」

「wotingdaodiedietidaoyigemingzi,haoxiangjiaojiangshiyin,ranhoutajiujicongcongdizoule。」

「niang,nizhidaozheigerenma?」

「tahediedieyoushenmeenyuanma?」

wogangshuowan,lujinniangturanjidongdizhuazhuwodeshoubei。

tadeshoujinghenda,rangwogandaotengtong。

danwoxinzhongqueanzigaoxing。

我猜对了。

果然和她有关。

「你说什么?」

「wanwan,gaosuniang,nimeitingcuoba,zhendeshijiangshiyinzheigemingzima?」

zhendeshijiangshiyinzheigemingzima?」