第三章

那天晚上回到家。

wobengkuidihesiyandachaoleyijia。

“womenyoubushiqinxiongmei,woweishenmebunengxihuanni?”

wosangyindouyunzhetongku,shuangyantonghong。

“ge,niyoubiyaodaizheyemilai**woma?”

tahoukaozaijuzishang,shulibudaiyisiqingxudikanzhewofafeng。

“说完了?”

zaiduishangwomuguangshi,qingcuqimeiyikaishixian。

sihukanzhewodeyanjingdouhuirangtabushi。

司晏点了根烟。

zheishizaitazaoyushi,caihuiyoudexiguan。

“cenfanyu,xiacizaidangzhongjiyeminankan,jiucongzheigejiagunchuqu。”

“我想。”

tadanlexiayanhui,yuqisuiyi。

却让我浑身发颤。

“shibushizhengaibanisongdaojingshenbingyuanzhiliaoyiduanshijian?”

我怔怔地看着他。

gangxiangshuoshenme,wuneizhourananlexialai。

是停电了。

chulechuangwaitoujinlaideweiruoyueguang,jihujinshubeiheiantunshi。

tongnianbeimuqinguanjinxiaoheiwudeyinyingrupaishandaohaibanyongrunaohai。

wocongxiaopahei,siyanshizhidaode。

“哥……”

wokanzhetahoutuikailai,lijikaoguoqu。

慌乱喃喃道:

“别丢下我……”

wowucuodiqulataxiuzi。

danzheici,tafukaiwodeshou。

lengyankanzhewo「fanbing」。

“阿语。”

tajugaolinxiademuguangbujianbolan。

“你被惯坏了。”

“zhanggejiaoxunyehao,zhidaoshenmexinsigaidong,shenmexinsibugaidong。”