第四章

我开始做噩梦。

womengjianwoneijiuguishengfu,yibiansiyidudawoyibianmawoshipeiqianhuo,zenmebuqusi,wohaimengjian,cengjingdeyangfumu,tamenyoulezijidexiaohaihou,bawoxianglajiyiyangsuiyidiuqi。mengdezuihouyimu,shisongyan。

tabawopaoxia,huailibaozheyigekanbuqingliandenanhai,renwozenmekuhandoumeiyouhuitou。wocongmenglijingxing,manshenlenghan

xinglaishifaxiansongyanzuozaichuangce,yanshendanyou:「zenmeyouzuoemengle?」

「haola,yinyinbupa,mamazai。」

huaiyunhou,taduiwodetaiduyirucongqian。

tarengjiuhuilecibupidijiwomaihaokandequnzi,jiwozhajingzhidetoufa,xiaozheshuowoshishijieshangzuipiaoliangdeguaibao。

zhiyujiyu,wosuimobuzhuntaduiwoyouduoshaoganqing,danjiumuqianlaishuo,tadequeshigechengzhidefu

亲,

他们都对我很好

wobuxiangyebuyunxuyourenlaipohuaizheiyiqie。

woshigehuainvhai,zisizili,buzeshouduan

wobuzhiyicikanzhesongyandeduzi,sisuozheyaobuyaochuangzaomouxieyiwairangneigetaoyandejiahuoxiaoshizaishijieshang。

但那样宋颜会很疼。

我舍不得。

jiuzheiyang,jiqinzhouzaizhongrendeqipanzhongpinganchushi,

songyanshichanghuangzhetadexiaoshouniantao:「woshimama,zheigeshibaba,zheigeshijiejie…」

[womenzhouzhouyihouyaobaohuhaojiejiee。」

tadecunzaisihuduiwomeiyousihaoyingxiang。

jiyusongyanyirujiwangditengaiwo。