第4章

“也行。”

weiyanlianshangxiaodebuziran,mouyikesihuyouxiedichu,buguowomeiyouzhuyi,zhishiqingshengzhufu。

“nia,paowaimaibuyaoneimepinmingle,suiranzhiyebufengaodiguijian,danshizanmenjiahaibuxuyaoniqupaowaimai。”

“zhidaole,xiexiebaba。”

duici,weiyanzhishifuyan。

chajuedaoqifenbudui,wobianbuzaiyanyu,dachuzuchedaolexiaoqumenkou,quebeibaoanlanzhu。

“zheishigaoduanxiaoqu!waimaiburangjin!”

baoanduizheerzizhigaoqiang,weiyanweiweiditou,shuobuchuhua。

我在一旁冷声开口。

“waimaiburangjin?yezhurangburang?tashiershisidongwudanyuanyichuang1haobieshudeyezhu!nimenxiaoquzenmezuodepeixun?zenmeyidiandoubuzhuanye?”

zheishidangchutakaoshangzhongdiangaozhongwosongdeliwu。

duici,baoanjixuchixiao。

“xiansheng,ninkebiezheimeshuo,neideyezhuwodoujide,xianzaizaojiubushitadele,shishaodashaoyede,wozheiyemeiquanlifangtajinba?”

wozhoujinmeitou,zhijiejiufanyingguolaizheige“shaodashaoye”shisheile,suoxingzhuantoukanzheweiyan,zhenjingchusheng。

“shao?bieshuyezhushishaoyang?!”

weiyanchenmobanshang,caihuanhuandianlexiatou。

wolaguoerzichengzhetadejianbang,zhengduishangtadeyanjing。

“xiaoyan,nigaosubaba,zheidaodishizenmehuishi?”

“......meishenmeba,nibiewenle。”