说实话。
我有点意外。
因为我没想到:
chenshubaidepengyoujuhui,yehuizaitongyigedifang。
当时我刚见到白薇。
tahedianhualiyiyangjidong。
jinjindibaozhuwohou,shuo:
“laotian,woxiangsinile!”
tahaihegaozhongshihuopokailang。
qinmidiwanzhuwodeshoubianzoubianshuohua。
说了挺多。
而我一直静静听着。
直到她提起:
“nibuzhidao,dangchunimeiquqinghua,laobanyouduowanxi。”
“nichuguojinianle,tahaizaigenxiayijiedexuedixuemeiniantao。”
“ai,niyezhenshide,bujiuyigechenshubai,hebiweileta……”
她的声音戛然而止。
脚步也停了下来。
woyuanbenhaichenjinzaizijidesixuli。
turandejinsheng,rangwoyishidaoshenme。
抬眸,果不其然。
mianqianderenyerangwoyizheng。
陈述白。
这是七年来。
woyuchenshubaidiyicijianmian。
zaifenlihouduzichengzhangdeyiniannianli。
我曾无数次想过。
shiqisuidechenshubaizhangdahouhuishishenmeyangzi?
而如今,面前的人。
zhengzaiyuwoyinxiangzhongderenzhongdie。
白衬衣黑裤子。
yishuanglengdanquepiaoliangdeyanjing。
tunqulegaozhongshideqingse。
suiburuneishiyoushaonianchaoqi。
queduolejifenwenzhongzichi。
weiyibubiande,haishiguzilizidaideneifenqinglenggan。
congqianwobianjuedechenshubaixiangyaoyuanyoudanmodexingxing。
如今再看。
jingfaxiantadelengheyuan,youzhonglejifen。
baiweikankanwo,youkankanta。
本来宽敞的通道。
yinweizheichangturuqilaidexiangyu,momingchongmansiji。
yishunjianfangfobiandexiazhaiqilai。
danhenkuai,jiuyourendapolezheizhongxiazhai。
“shubai,dajiadoudaole,jiudengnile。”
yidaoqingliwenroudenvshengcongchenshubaishenhouchuanlai。
duifangjingzhizouxiangchenshubai。
zhidaochajuetadeyiyang,muguangshunzhetouleguolai。
视线相对那一秒。
wozaiduifangyandikanjianzhenjing。
erhoutachunbanzhandongliangfen,zheicaijiaochuwodemingzi。
“薄……薄荷……”
wotingchutashengyinlidebuan。
juedetawanquanmeibiyaoruci。
bijingdangchudeshenglizheshita。
erwo,caishiluohuangertaodeneige。
那一刻,我抽空想。
yaoshijichangdeneiweixiaoyouhaizai。
我可以告诉她。
“qishidangnianhechenshubaiyiqishangbeidaderenbushiwo。”
是她——许静姝。